Τιτάνες - Τιτανίδες

Τιτάνες- Τιτανίδες

Με την αποχώρηση του Ουρανού από την κοσμική εξουσία, αμέσως μετά την εκτέλεση του σχεδίου της Γης, ο Κρόνος ελευθέρωσε από τα σκοτεινά Τάρταρα τους αδερφούς και τις αδερφές του, τους Τιτάνες και τις Τιτανίδες. Αυτοί αμέσως τον αναγνώρισαν για νέο άρχοντα του Κόσμου στη θέση του Ουρανού και τον βοήθησαν να σταθεροποιήσει την εξουσία του.
 
Έτσι, με τη βοήθειά τους ο Κρόνος απαλλάχτηκε από τους τρομερούς Κύκλωπες και τους γιγάντιους Εκατόγχειρες, παρά τις έντονες αντιρρήσεις της μητέρας του, που ήθελε να έχει στο πλάι της όλα τα παιδιά της.

Ο Κρόνος πήρε για γυναίκα του την αδερφή του Ρέα. Έτσι, οι δυο τους έγιναν το δεύτερο θεϊκό ζευγάρι μετά τον Ουρανό και τη Γη και θα κυβερνούσαν μαζί τον κόσμο. Ο Κρόνος, καθώς ήταν ο ανώτερος από τους Τιτάνες, ανέλαβε να ρυθμίζει το χρόνο, τις αλλαγές των εποχών και να κατευθύνει την κίνηση των πραγμάτων. Έγινε δηλαδή ο ρυθμιστής ολόκληρου του σύμπαντος, ο παντοδύναμος εξουσιαστής.

Η Ρέα στο πλάι του Κρόνου, πρώτη ανάμεσα στις αδερφές της, βοηθούσε τον άντρα της καθορίζοντας κι αυτή τη ροή των πραγμάτων (Ρέα = αυτή που ρέει). Καθόριζε μέσα στο βασίλειο του Κρόνου - Χρόνου την κίνηση και τη διαδοχή. Αργότερα έγινε θεά της γονιμότητας και έβγαλε από τα σπλάχνα της τους πρώτους Ολύμπιους θεούς.
Δίπλα στο πρώτο ζευγάρι κάθονταν οι υπόλοιποι Τιτάνες και Τιτανίδες σε μεγαλόπρεπους θρόνους και βοηθούσαν τον Κρόνο να ασκεί την εξουσία του. Ανέλαβαν όλοι να φροντίζουν και να προστατεύουν από ένα μικρότερο τμήμα του κόσμου. Οι περισσότεροι έσμιξαν μεταξύ τους και γέννησαν πολυάριθμες μικρότερες θεότητες.
Ο Ωκεανός, ο μεγαλύτερος γιος του Ουρανού και της Γης, βασίλεψε στο υγρό στοιχείο. Ήταν ένας τεράστιος ποταμός που κυλούσε γύρω από την ολοστρόγγυλη Γη και άπλωνε το σώμα του σ' όλα τα σημεία του ορίζοντα, στην Ανατολή, τη Δύση, το Βορρά και το Νότο. Ο Ωκεανός ήταν η προσωποποίηση του νερού και ζευγάρωσε με τη Τηθύ, τη μικρότερη από τις Τιτανίδες η οποία προστάτευε το υγρό στοιχείο και προσωποποιούσε τη γόνιμη θηλυκή θεότητα της θάλασσας. Ο Ωκεανός θαμπώθηκε από την ομορφιά της αδερφής του, τον ξετρέλαναν τα καταγάλανα μάτια της και τα κυματιστά της μαλλιά. Εξάλλου, και η ίδια ήθελε να βρίσκεται όλη μέρα και όλη νύχτα μέσα στα νερά. Από το σμίξιμό τους απέκτησαν αναρίθμητα παιδιά. Έτσι ο Ωκεανός θεωρείται ο πατέρας όλων των ποταμών. Ο Ησίοδος αναφέρει ότι γιοι του ήταν ο Νείλος, ο Αλφειός, ο Γράκχος, ο Πηνειός, ο Σαγγάριος, ο Εύηνος, ο Ηριδανός, ο Στρυμόνας, ο Μαίανδρος, ο Αχελώος, ο Αλιάκμονας, ο Σκάμανδρος, ο Νέστος, ο Γρανικός, ο Ροδιός, ο Λάδωνας και άλλοι τουλάχιστον τρεις χιλιάδες ποταμοί. Από την Τηθύ επίσης απέκτησε πενήντα κόρες, τις Ωκεανίδες· ανάμεσά τους ήταν η Στύγα, η μεγαλύτερη απ' όλες, η Ηλέκτρα, η Δωρίδα, η Ιάνειρα, η Διώνη, η Τύχη, η Πρυμνώ, η Ιππώ, η Καλλιρρόη, η Ζευξώ, η Καλυψώ, η Ξάνθη, η Πετραία και η Ασία. Αυτές προστάτευαν τα ρυάκια και τις πηγές και ήταν γενικά θεότητες του νερού, όπως και οι σεβαστοί γονείς τους.

Ο Κόττος, ο δεύτερος γιος του Ουρανού, είχε γιγαντιαίες διαστάσεις· αυτόν είδε πρώτα ο Ουρανός και άρχισε να φυλακίζει στα Τάρταρα όλα τα παιδιά του. Παρόλα αυτά ήταν αρρενωπός και με όμορφα μέλη. Αντιπροσώπευε την αντρική δύναμη και ομορφιά. 

Μόλις ο Κρόνος ελευθέρωσε τα αδέρφια του από τα Τάρταρα, ο Κόττος αντίκρισε τη λαμπερή Τιτανίδα Φοίβη, που προσωποποιούσε το φως, και μαγεύτηκε από την ομορφιά της. Και η Φοίβη όμως ανταποκρίθηκε στον έρωτα του αδερφού της. Από το ζευγάρωμά τους γεννήθηκαν η Λητώ και η Αστερία. Η Φοίβη δηλαδή και ο Κόττος είναι η γιαγιά και ο παππούς του Απόλλωνα ο οποίος είχε μητέρα τη Λητώ. 

Ο Υπερίονας ήταν κι αυτός ένα από τα θύματα του Ουρανού. Μόλις ξέφυγε από τα Τάρταρα και βγήκε στην επιφάνεια της Γης φάνηκε ολόκληρο το μεγαλείο του. Το εκτυφλωτικό του φως άστραψε προς όλες τις κατευθύνσεις. Το όνομά του σημαίνει αυτός που πηγαίνει πάνω από τη γη. Μερικές φορές χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον ήλιο. Συμβόλιζε την αιώνια λαμπρότητα. Ερωτεύτηκε την αδερφή του, τη Τιτανίδα Θεία, τη θεϊκιά. Και αυτή γοητευμένη από τη λαμπερή του εμφάνιση του παραδόθηκε. Από ένα τέτοιο πανέμορφο ζευγάρι γεννήθηκαν τρία εξαιρετικά παιδιά: ο Ήλιος, που διέσχιζε πάνω στο άρμα του ολόκληρη τη μέρα τον Ουρανό από τη μια άκρη ως την άλλη, η Σελήνη, που άπλωνε τις ασημένιες ακτίνες της μέσα στο σκοτάδι της Νύχτας, και η Ηώ, η ροδοδάχτυλη Αυγή.

Ο Τιτάνας Ιαπετός δε ζευγάρωσε με Τιτανίδα, αλλά με την Κλυμένη, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, δηλαδή την ανιψιά του. Απ' αυτήν απέκτησε τον πελώριο Άτλαντα που βαστούσε στους ώμους του τον Ουρανό, τον Μενοίτιο, τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα. Με τον Ιαπετό μέσω του Προμηθέα συνδέεται και ο Δευκαλίωνας, ο γενάρχης των ανθρώπων μετά το μεγάλο κατακλυσμό του Δία. Άλλοι πάλι διηγούνται ότι ο Ιαπετός παντρεύτηκε μια άλλη Ωκεανίδα, την Ασία ή την εγγονή του Ωκεανού, την Ασωπίδα ή ακόμη και τη Λιβύη.Ο Κρείος είναι ένας από τους Τιτάνες που δε γνωρίζουμε ακριβώς τα καθήκοντα τα οποία ανέλαβε στην εξουσία του Κόσμου. Πιθανώς, να ήταν κι αυτός κάποια θεότητα του Ουρανού. Ενώθηκε με τη Νύμφη Ευρυβία και έφερε στον κόσμο τρεις γιους: τον Αστραίο, που συμβολίζει τα άστρα, τον Πάλλαντα και τον Πέρση. Ο Αστραίος ζευγάρωσε με την κόρη του Υπερίονα και της Φοίβης, την ολόδροση Αυγή, και απέκτησαν τρεις γιους, τον Ζέφυρο, τον Νότο και τον Βοριά, τους φοβερούς ανέμους.

Η Θέμιδα και η Μνημοσύνη είναι οι δυο Τιτανίδες που διέφεραν από τα υπόλοιπα αδέρφια τους. Αυτές δεν έσμιξαν με τους θεϊκούς Τιτάνες, ούτε στάθηκαν στο πλευρό τους κατά το δεκάχρονο πόλεμο που έκαναν ενάντια στον Δία και στους άλλους Ολύμπιους θεούς.

Τιτανίδες. Δε δέχτηκε να παντρευτεί ούτε τον Ιαπετό, ούτε τον Κρείο που την είχαν ερωτευτεί. Αντίθετα, η ίδια ερωτεύτηκε τον Δία και απέκτησε απ' αυτόν πολλά παιδιά. Έτσι γέννησε τις Ώρες, τις τρεις Μοίρες, την Κλωθώ, την Άτροπο και τη Λάχεση, την παρθένα Αστάρτη και τις Νύμφες του ποταμού Ηριδανού. Βοήθησε τον αγαπημένο της στη Γιγαντομαχία και τον συμβούλεψε να ντυθεί με τη φοβερή αιγίδα. 

Είναι η μοναδική από τους Τιτάνες που είναι καλοδεχούμενη στον Όλυμπο, ακόμη και μετά την ολοκληρωτική νίκη των Ολύμπιων θεών. Την τιμούσαν όλοι, όχι μόνο για τις σχέσεις της με τον Δία, αλλά και επειδή είχε επινοήσει τους χρησμούς (μαντείες), τις τελετουργίες και τους νόμους.

Η Μνημοσύνη ήταν γενικά η προσωποποίηση της μνήμης, της ανάμνησης. Ήταν η πιο σοφή απ' όλες τις Τιτανίδες και η αγαπημένη αδερφή της Θέμιδας. Απέκρουσε βίαια τον έρωτα του αδερφού της Κρείου και είχε καλές σχέσεις με τους Ολύμπιους. Λένε μάλιστα ότι και αυτή ερωτεύτηκε τον Δία. Αυτός ενώθηκε μαζί της στα δάση της Πιερίας για εννιά βράδια συνέχεια. Μετά από ένα χρόνο η Μνημοσύνη του έκανε εννιά κόρες, τις Μούσες, που είχαν το θρόνο τους ψηλά στον Ελικώνα.

Οι Τιτάνες αντιπροσώπευαν για τους αρχαίους τις δυνάμεις της φύσης καθώς και τις δυνάμεις των φυσικών φαινομένων. Αυτές οι δυνάμεις εξουσίαζαν τον κόσμο τον πρώτο καιρό της δημιουργίας. Μόνο η Θέμιδα και η Μνημοσύνη αντιπροσώπευαν περισσότερο νοητικές καταστάσεις, τη δικαιοσύνη και τη μνήμη, γι' αυτό συνέχισαν την πορεία τους πλάι στους Ολύμπιους θεούς.